หน้าหนังสือทั้งหมด

พระธรรมปิฎกอัครภา ๑๗ - อุบทัศนคน
40
พระธรรมปิฎกอัครภา ๑๗ - อุบทัศนคน
ประโคม - พระธรรมปิฎกอัครภาเปนภา ๑๗ - หน้า ๓๘ ๔. เรื่องอุบทัศนคน [๘๙๐] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระเวฬุวัน ทรงปรารภอุบทัศน ๕ คน คงศพระธรรมเทศนาว่า "นฤติ ราคโม อทค" เป็นตน. ได้ยิ
ในพระเวฬุวัน พระศาสดาทรงปรารภถึงอุบทัศน ๕ คน และการแสดงธรรมต่อผู้ที่เข้ามาฟังธรรม เมื่อคนเหล่านั้นนั่งตามที่ต่างๆ บนพื้น สามารถทำความเข้าใจและเคารพในธรรมที่พระองค์ต้องการจะสอน โดยมีพระอานนท์เถรเป็นผู้
การไม่ฟังพระธรรม
42
การไม่ฟังพระธรรม
ประโยค - พระรีมปฏิบัติถูกแปล ภาค ๑ หน้า 40 ยอมนไม่ฟังเสียงของเรา ฝ่ายบูรษนั่งขยับไม่อยนั่น เกิดแล้วในกนิ ดิลิง ลิ้น 500 หาดโดยลำดับ ถึงบัดนี้ ถึงยามตนไม่อยุ่ ด้วยสามารถแห่งความ ประพฤติที่ตนได้เคยประพ
เนื้อหานี้กล่าวถึงปัญหาความไม่ฟังพระธรรมในผู้ฟังบางกลุ่ม โดยเฉพาะอย่างยิ่งพราหมณ์ที่ไม่สนใจเสียงของพระองค์ ข้อความยังชี้ให้เห็นถึงความสำคัญของการเคารพในพระธรรมซึ่งส่งผลต่อการฟัง และมีการเปรียบเทียบกับ
พระธัมปิฏกฉบับแปล ภาค ๑๓ - ความทุกข์และการหมดจด
100
พระธัมปิฏกฉบับแปล ภาค ๑๓ - ความทุกข์และการหมดจด
ประโคด - พระธัมปิฏกฉบับแปล ภาค ๑๓ - หน้าที่ 98 ทั้งปวงเป็นทุกข์; เมื่อนั้น ย่อมหน่ายในทุกข์, ความหน่ายในทุกข์นั้น เป็นทางแห่งความหมดจด." [[แก้อรรถ]] บรรดาบทเหล่านั้น บอกว่า ทุขา ความว่า ชื่อว่าเป็
ในบทความนี้กล่าวถึงความทุกข์ที่ทุกสิ่งต้องเผชิญ และว่าความหน่ายในทุกข์เป็นหนทางนำไปสู่ความหมดจด โดยเฉพาะในพระคาถาที่พระผู้พระภาคเจ้าได้ตรัสถึงการเห็นพระธรรมว่าเป็นอนัตตา ผู้ที่มีปัญญาจะเข้าใจธรรมชาติข
ภิกษุว่อาขาในพระพุทธศาสนา
199
ภิกษุว่อาขาในพระพุทธศาสนา
ประโคม - พระพิมพ์ปั๊มขูดทองคำแปลง ภาค ๓ - หน้า 197 ๕. เรื่องภิกษุว่อาขา* [๒๒๒] [ข้อความเบื้องต้น] พระศาสดา เมื่อประทับอยู่ในพระอรัญวัน ทรงปรารภภิกษุว่า ยกภูมิใครูปหนึ่ง ตรัสพระธรรมเทศกนว่าว่า "ภูโล
เรื่องราวเกี่ยวกับภิกษุว่อาขาที่นำไปสู่การเรียนรู้เกี่ยวกับการทำโทษในบริบทของพระพุทธศาสนา พระศาสดาได้ทรงอธิบายว่า ภิกษุที่ไม่ประพฤติดีอาจต้องรับผลกรรมที่มาจากการกระทำของตัวเอง โดยเฉพาะเมื่อส่งผลต่อการ
ความละอายและมิจฉาทิฏฐิในพระอิฐมิทธ์
208
ความละอายและมิจฉาทิฏฐิในพระอิฐมิทธ์
ประโยค - พระอิฐมิทธ์ถูกขยายแปล ภาค ๓ - หน้าที่ 206 ละอายในสิ่งอันไม่ควรละอาย ไม่ละอายในสิ่งอันควรละอาย ย่อม เป็นผู้มีคติเป็นที่ไปในเบื้องหน้าแน่แท้ คำนี้แล้ว เมื่อจะแสดง ธรรม ได้ทรงภาคิยพระคาถานี้ว่า
ในพระอิฐมิทธ์ ภาค 3 กล่าวถึงความละอายในสิ่งที่ไม่ควรละอายและการมีความเชื่อที่ผิดที่ก่อให้เกิดทุกข์ สัตว์ทั้งหลายมักกลัวและไม่กลัวในสิ่งที่ไม่ควร ซึ่งเป็นสาเหตุของการคิดผิด เมื่อสัตว์มองข้ามความจริงและ
พระธรรมปาฐิโมกข์แปล ภาค ๙
59
พระธรรมปาฐิโมกข์แปล ภาค ๙
ประโโยค - พระธรรมปาฐิโมกข์แปล ภาค ๙ หน้า ที่ ๕๗ ธรรม ย่อมชนะรสทั้งปวง ความยินดีในธรรม ย่อมชนะความยินดีทั้งปวง ความสิ้นไปแห่งทุกข์ [แก้กรรม] บรรดาบทเหล่านั้น กล่าวว่าสุทพทาน เป็นต้น ความว่า ก็ถ้า บุค
บทความนี้เสนอความสำคัญของการปฏิบัติตามธรรมและความหมายของการอนุโมทนาในพระธรรมปาฐิโมกข์ แสดงถึงความยินดีในการทำความดีและการฟังธรรม เพื่อส่งเสริมให้เกิดการหลุดพ้นจากทุกข์ ความสัมพันธ์ระหว่างพระพุทธเจ้ากั
ธรรมย่อมรักษาผู้ประพฤติดี
107
ธรรมย่อมรักษาผู้ประพฤติดี
ประโยค - พระยามะทัตถูกสั่งให้แปล ภาค 4 - หน้าที่ 105 กลับบ้านเสียเถิด" แล้วส่งให้กลับ [ธรรมย่อมรักษาผู้ประพฤติดีธรรม] นายโจรฟังคำของอุบาสกนันแล้ว คิดว่า "เมื่อพวกเรานำสิ่ง ของ ๆ หญิงเห็นปนนี้ ไป, สายฟ
ในบทนี้นำเสนอแนวคิดว่า ธรรมมักรักษาผู้ที่ประพฤติดี โดยการนำเสนอเรื่องราวของโจรที่ได้รับผลจากการกระทำที่ดี ทั้งยังสื่อถึงความสำคัญของการรักษาธรรมในใจ. โจรได้รับข้อคิดและความเข้าใจเกี่ยวกับผลของการทำดีเ
พระคาถาและความหมายเกี่ยวกับการไม่ถือเอาสิ่งของ
223
พระคาถาและความหมายเกี่ยวกับการไม่ถือเอาสิ่งของ
ประโยค - พระฐีปิฏ๙ ศักด๙ แปลกภาค ๙. หน้าที่ 221 เขาเย้ยกับท่าน จึงกล่าวว่า "ผู้มีอายุ ผ้าสํุกาถาวรหรือสั้นหยาบ หรือรายละเอียดนั้นเองเลย" พระอีถอนกล่าวว่า "ผู้มีอายุทั้งหลาย ผ้าสํุกาถาวรหรือสั้นหยาบหร
บทความนี้อธิบายความหมายของพระคาถาที่สอนให้ไม่ถือเอาสิ่งของ ไม่ว่าจะมีขนาดหรือความงามอย่างไร โดยเชื่อว่าผู้ที่ไม่ถือเอาสิ่งของเหล่านี้จะเป็นผู้ที่มีจิตใจบริสุทธิ์และเป็นพรหมในโลกนี้. การสนทนาระหว่างพระ
การอธิบายพระอิทธิมาโทฤทธิ์
23
การอธิบายพระอิทธิมาโทฤทธิ์
ประโยค - คำฉันพระอิทธิมาโทฤทธิ์ ยกพัทธ์แปล ภาค ๕ - หน้า 22 วุดเต กราบทูลแล้ว ว่าแล้วว่า ภิกขเว คู่ค้ำภิกษุ ท. โสตปุนนา อ. พระโสตป่นท. น กิโรณ ย่อมไม่กระทำ ปลาดิบใต้ ซึ่งปลาดิบชน ปน แต่ว่า สา คฤหัสถ์ อ
เนื้อหาในบทนี้เกี่ยวกับการศึกษาและการตีความเกี่ยวกับพระอิทธิมาโทฤทธิ์ และการวิเคราะห์การกระทำของภิกษุในพระพุทธศาสนา โดยมีการชี้แจงถึงความคิดเห็นเกี่ยวกับธรรม และคฤหัสถ์ที่เกี่ยวข้องกับการกระทำในสังคม.
คำบูชาพระบรมปทุมุตตรจาคิ
29
คำบูชาพระบรมปทุมุตตรจาคิ
ประโยค๓ - คำบูชาพระบรมปทุมุตตรจาคิ อ. นกกระเรียน คุณิ ถือเอาแล้ว ปฏิญาณึ่ง ซึ่งปฏิญาณิ จุติสิทธิ์ ในท้อง ภริยา ของพระยา มณิกา๖ุ สุต ของนายช่างแก้วมีฯ มนิภาร โอ. นายช่างแก้วมี ดิถุวา กระทำแล้ว กาลี ซึ่
เนื้อหานี้กล่าวถึงคำบูชาพระบรมปทุมุตตรจาคิ โดยมีการพูดถึงปฏิญาณิ จุติสิทธิ์ และความสำคัญของการมีจิตอ่อนโยน รวมถึงการบังเกิดในเทวโลกสำหรับผู้ที่มีธรรมอันงาม และอานิสงส์ของการทำบุญและการบูชา การรักษาอาภ
บทบาทและความหมายของคำบริญพระบรมฯ
46
บทบาทและความหมายของคำบริญพระบรมฯ
ประโโยค - คำบริญพระบรมฯ ทุ่งฤกษา ยกพัทธ์แปล ภาค ๕ หน้า 45 (เปเสฎวา) ส่งไปแล้ว สนุกดี สู่สำนัก พยาธิณ ของพยาธิ พูธิ อ. พยาธิ (เปเสฎวา) ส่งไปแล้ว สนุกดี สู่สำนัก มรณสุข ของ มรรคะ มรรค อ. มรรคะ ฉินฤทธิ์
เนื้อหานี้สำรวจคำบริญพระบรมฯ และบทบาทสำคัญในการแสดงความสัมพันธ์ระหว่างมนุษย์กับธรรมชาติและวิญญาณ โดยเน้นไปที่การตระหนักถึงชีวิตในขณะเดียวกันแสดงถึงความเป็นธรรมชาติของการดำเนินชีวิต ผ่านการใช้ภาษาและสั
คำบูชาพระมาปฏิฐิถวาย
66
คำบูชาพระมาปฏิฐิถวาย
ประโยค- คำบูชาพระมาปฏิฐิถวายภาค ๕ หน้า 65 ย่อมเป็น อิติ ดังนี้ ปูรโต ข้างหน้า มม ของเรา ออกสี่ ได้กระ ทำแล้ว อยู่อยู่ กามึง ซึ่งกรรมอั้นไม่สมควรแล้ว หิ เพราะว่า ( ปุกโฉะ ) อ. บุคล สมโณ นาม ชื่อว่า เป
คำบูชาพระมาที่ปฏิฐิถวายในภาคที่ ๕ เน้นความสำคัญของการทำบุญและการปฏิบัติธรรม เพื่อสืบสานหลักธรรมและความเชื่อในการปฏิบัติ ยกตัวอย่างคำคาถาที่เกียวข้องและอธิบายถึงความเชื่อที่สืบต่อกันมา การบูชาและสัญลัก
คำสอนจากพระอรหันต์
31
คำสอนจากพระอรหันต์
ประโยค คำนี้พระมงมลทําภูมาจาก ยกพี่พทแปล ภาค ๕ หน้า ๓๑ คำสอน อริยพบ พระอริยเจ้า ท. อรหัต ผู้เป็นพระอรหันต์ ธมมวิจิร ผู้มีปกติเป็นอยู่โดย ธรรม (โช ปฏิ โค) อ. บวคลนั่น ผลลตีย อ่อนเกิด อดุตมญาณ เพื่ออนุม
เนื้อหาเกี่ยวกับคำสอนของพระอรหันต์ ธมมวิจิร ซึ่งมีการสอนเกี่ยวกับอริยธรรมและการดูแลรักษาธรรมให้มั่นคง รวมถึงความหมายและการเข้าใจธรรมะในสังคม โดยมีการอธิบายถึงการอนุมัชชั่นคน และการต่อต้านความผิดที่ขัด
พระมามุทุรฏและการประพฤติธรรมในชีวิต
43
พระมามุทุรฏและการประพฤติธรรมในชีวิต
ประโยค คำนี้พระมามุทุรฏ ยกหัวที่แปล ภาค ๖ หน้า ที่ 43 สุข เป็นสุข อมมี โลกา จ ในโลกนี้ด้วย ปรมุทิ โลกา จ ในโลกอื่นด้วย (ปูคโล) อ. บุคคล อร พิณประพฤติ ม ม ซีธรรม (ฤาวา) กระทำ สุจริต ให้เป็นสุจริต ณ จ
ในบทความนี้กล่าวถึงการประพฤติธรรมที่ถูกต้องตามหลักคำสอนของพระพุทธเจ้า โดยเน้นการทำความดีและการละเว้นความชั่ว เพื่อให้เกิดความสุขในโลกนี้และโลกอื่น หน้าที่ของบุคคลในการใช้ชีวิตอย่างสุจริตจะส่งผลต่อความ
คำฉีพระธรรมปฏิรูป ภาค ๕
99
คำฉีพระธรรมปฏิรูป ภาค ๕
ประโยค - คำฉีพระธรรมปฏิรูป ยกศัพท์แปล ภาค ๕ หน้าที่ 99 พร้อมแล้วสิ ยอมเป็นด้วย เย เสฐา ปุณิ ธิ โลก (โหนด) จ อ. พระเสฎฐ ท. เหล่าใด มาก มืออยู่ ในโลกนี้ด้วย ตัว อ. เธอ นิไก ผู้มีปัญญา เป็นเครื่องรัก
เนื้อหานี้กล่าวถึงคำสอนจากพระธรรมปฏิรูปที่มีการยกศัพท์แปลและการแสดงความเข้าใจในหลักการต่างๆ โดยเฉพาะการรักษาตนเองและการอธิษฐานเพื่อความเป็นไปที่ดี พร้อมนำเสนอแนวคิดเกี่ยวกับการบูชาและความสำคัญของปัญญา
คำจูงพระธรรมปฏิญญา
167
คำจูงพระธรรมปฏิญญา
ประโยค - คำจูงพระธรรมปฏิญญา ยกพัทเทปา ภาค 6 - หน้าที่ 167 วิเทนานุโท เมื่อจะบรรเทา กงัป ซึงความสงสัย ตลอด สกุสุ สง่า แห่ง ท้าวสักกะนั่น เทเสสse แสดงแล้ว ธรรม ซึ่งธรรม เทสนาวาสนา ใน ภาคเป็นที่สุดลงแห่
เนื้อหาเกี่ยวกับการตรัสรู้ของพระอรหันตาและท้าวสักกะ รวมถึงการแสดงธรรมเพื่อบรรเทาความสงสัย มีการอธิบายถึงระเบียบของการอยู่ร่วมกันและความสุขที่มีความสำคัญในพระธรรมชุดนี้ ความเข้าใจในพระธรรมนี้ช่วยให้ผู้
คำฉวีพระธัมปาทุ่งถุกถก - ภาค 6
202
คำฉวีพระธัมปาทุ่งถุกถก - ภาค 6
ประโยค - คำฉวีพระธัมปาทุ่งถุกถก ยกพัทเดปล ภาค 6 - หน้าที่ 202 อ. ทาน มยา อันดินีน นอเ ขินูน ไม่ถวายแล้วนั่นเทียว ปัชา อ. การบูชา (มายา) อันดินีน น คตา ไม่กระทำแล้ว ธมโม อ. ธรรม (มายา) อันดินีน น สุดา
เนื้อหาจากคำฉวีพระธัมปาทุ่งถุกถกเล่าเรื่องการไม่ถวายบูชาและความสำคัญของการกระทำที่ดีตามหลักธรรม แม้ในช่วงเวลาที่มีกล่าวถึงพระเดชและความหมายของธรรมะ ภายในบริบทของวิธีการที่จะเข้าถึงความรู้และความสุขที่
คำสัตย์ธัมมปฏิญาณ ยกพักเปล่า ภาค ๖ - หน้าที่ ๒๓๐
230
คำสัตย์ธัมมปฏิญาณ ยกพักเปล่า ภาค ๖ - หน้าที่ ๒๓๐
ประโยค - คำสัตย์ธัมมปฏิญาณ ยกพักเปล่า ภาค ๖ - หน้าที่ ๒๓๐ สำรวมแล้ว --------- มนษา --------- ด้วยใจ --------- เต --------- ธรรม อ.นักปราชญ์ ฯ เหล่านั้นแล สุปริสุตา เป็น ผู้สำรวมบริจยังา (โหนติ) ย่อม
ในเนื้อหานี้กล่าวถึงการสำรวมและปฏิบัติตนของมนุษย์ตามธรรม โดยเฉพาะการห้ามปรามและระมัดระวังในการกระทำของกายและวาจา ผ่านความเข้าใจในคำสอนของพระศาสดาที่เน้นความสำรวมอย่างเคร่งครัด เพื่อหลีกเลี่ยงการกระทำท
การกลับมาและความกลัวในพระธรรม
16
การกลับมาและความกลัวในพระธรรม
เจอี จงมา นิจกุตสุด จงกลับมา คว้ อ. ท่าน ภูโต กลัวแล้ว ปลายลิ ย่อมหนีไป ก็ นู เพราะ เหตุอะไรหนอ (อติ) ดังนี้ฯ (สีหน อ. สินะ (อา) กล่าวแล้ว (อีม คำอ) ซึ่งคาดานี้ว่ ลูกกร แน่ะลูก คือ อ. ท่าน อูจิ เป็นผู
ในเนื้อหานี้มีการกล่าวถึงการกลับมาและความกลัวตามธรรมของพระพุทธศาสนา โดยเสนอประเด็นเกี่ยวกับผู้กล้าและการต่อสู้เพื่อความจริง เช่น การพูดถึงสารีบุตรและการสอนจากพระศาสดา เนื้อหาเน้นว่าความสามารถในการยอมร
ความตระหนี่และอวิชชาในศาสตร์ของพระพุทธศาสนา
22
ความตระหนี่และอวิชชาในศาสตร์ของพระพุทธศาสนา
ประโยค ๓ - คำฉีดพระมงปฏิรูป ยกศัพท์แปล ภาค ๓ - หน้า ๒๒ อ. ความตระหนี่ (มล) เป็นมลทิน (ปุคคลสุด) ของบุคคล เทนสุดสุด ผู้ขาวอยู่ท่าน ซึ่งท่าน (โหติ) ย่อมเป็น อุตสาหสม อ. กระกรรม อันเป็นอุตสาหสุด เป็นมลทิ
บทความนี้เจาะลึกถึงมลทินของความตระหนี่และอวิชชาในพระพุทธศาสนา โดยอธิบายว่ามลทินเหล่านี้ทำให้สัตว์ในโลกประสบกับความพินาศและความทุกข์ทรมาน โดยเฉพาะอย่างยิ่งในแง่มุมของจิตใจและการดำรงชีวิต พร้อมทั้งให้ข้